ماجرای تلخ پارکهای تعطیل بانوان در اهواز
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۴۵۱۰۹
به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، یکی از مکانهایی که می‌تواند شرایط تفریح آزاد و سالم را برای بانوان فراهم کند احداث و ساماندهی پارکهای ویژه بانوان به عنوان مکانی سرسبز و آزاد برای استفاده از نور خورشید، امکانات ورزشی، تفریحی همچنین برگزاری کلاسهای آموزشی، بهداشتی و ورزشی است تا به این ضرورت اصلی جامعه، جامه عمل پوشانده شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از طرفی ایجاد شرایط اشتغال مناسب برای بانوان، راه‌اندازی بازارچه‌های کارآفرینی، اداره مکانهایی مانند بوفه‌ها، کافی‌شاپها و... در محیط‌های امن و مفرحی مانند پارکهای ویژه بانوان موقعیت مناسب و امن را برای زنان جویای کار مخصوصاً زنان میانسال که بیمه و درآمدی ندارند فراهم می‌کند.
سه پارک بانوان اهواز تعطیل است
بر اساس این گزارش، در کلان شهر اهواز سه پارک ویژه بانوان وجود دارد که راه‌اندازی هر کدام از آن‌ها داستان‌های خاص خود را دارد.
پارک ویژه بانوان واقع در ملی راه به گفته مسوولان به دلیل مخالفت سازمان آب و برق با وصل شدن برق آن تعطیل است، علت تعطیلی پارک ویژه بانوان گلستان به دلیل عدم پوشش مناسب و اشراف ساختمان‌های مجاور به فضای داخل پارک است(درحالی که بانوان بارها اعلام کرده‌اند با حجاب کامل در پارکها حاضر می‌شوند) و پارک حجاب به دلیل دعوای حقوقی سالهاست به روی با نوان بسته است.
ضمن اینکه بررسی وضعیت احداث و ساماندهی پارکهای ویژه بانوان در اهواز نشان می‌دهد که هر کدام از این پارکها چند بار کلنگ‌زنی شدهاند و پس از احداث در زمان شهرداران و استانداران مختلفی افتتاح شدهاند اما درب‌های این پارکها با دلایل مختلف همچنان به روی بانوان بسته است و مسوولان مقاومت بسیار زیادی برای بهره‌برداری از آن‌ها می‌کنند.
سازمان آب و برق حاضر به وصل برق پارک بانوان(ملی راه) نیست
حجت السلام سید علی جزایری معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری اهواز، در این رابطه طی گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اهواز، اظهار کرد: سازمان آب و برق در همان سال اولی که پارک بانوان(ملی راه) راه اندازی شد(سال 94) به شهرداری اهواز نامه زد که دیوار کشی این پارک به دلیل اینکه در حریم رودخانه قرار دارد غیر قانونیست به همین دلیل برق پارک را وصل نمی‌کند.
وی با بیان اینکه سازمان آب و برق حاضر به وصل برق پارک نیست به همین دلیل شب‌ها نمی‌توان از این پارک بهره برد، افزود: در حالی که مجتمع تجاری بزرگی جنب پارک در حال احداث است و هیچ کس مانع ساخت و ساز آن نشده است.
معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری اهواز گفت: دو ماه گذشته در مرحله اول 100 میلیون تومان صرف تاسیسات برق پارک شد و اکنون به 200 تا 250 میلیون تومان دیگر نیاز داریم تا تاسیسات برق پارک مجهز شود.
جزایری با اشاره به خراب شدن امکاناتی مانند ست تندرستی، بازی، و... در پارک، همچنین هزینه دو میلیاردی که برای رنگ دیوارهای داخلی پارک نیاز است، بیان کرد: راهکار نگهداری و راه اندازی پارک واگذاری آن به یک مجموعه توانمند است تا ضمن فراهم کردن شرایط تفریح بانوان غرفه‌هایی جهت درآمدزایی آنان نیز ایجاد کند.
وی عنوان کرد: پانزدهم بهمن سال گذشته این پارک راه اندازی شد و مشکلی برای استفاده از آن نداریم اکنون صرفاً تنها مشکل ما وضعیت قرمز اهواز است.
پارک ویژه بانوان(گلستان)
جزایری در رابطه با پارک بانوان واقع در منطقه گلستان اهواز، گفت: ظرف این چند سال با چهار شهردار منطقه جهت نگهداری پوشش گیاهی پارک صحبت شده، اکنون کاملا پوشش گیاهی از بین رفته است.
وی افزود: حدود هشت ماه گذشته پیگیری شبکه آبیاری آب خام آن بودیم که به دلیل پروژه میدان دانشگاه قطع شد، قرار شد آبیاری آن به صورت مکانیزه انجام شود که در این فاصله باز هم شهردار منطقه چهار عوض شد.
جزایری با بیان اینکه تالار موجود در این پارک باید به یک مجموعه فرهنگی تبدیل شود، عنوان کرد: با مبلغ 10 میلیارد تومان می‌توان پارک بانون گلستان را به یک مجموعه فاخر و در خور شأن بانوان تبدیل کرد.
وی با تاکید بر اینکه به منظو راه‌اندازی پارک بهتر است از صبح تا غروب ویژه بانوان و بعد از آن مخصوص خانواده‌ها باشد، گفت: در ابتدای شورای پنجم پارک را در اختیار بانوان گذاشتند اما تکلیف نگهداری پارک مشخص نشد و در سبد خدماتی شهرداری منطقه چهار فکری برای آن نگردید به همین دلیل بعد از شش ماه، دو میلیارد تومانی که هزینه شد نیست و نابود گردید.
شهرداری حاضر به عقد قرارداد با سازمان آب و برق نیست
اما عزیر ایزدیار مدیر امور آب منطقه مرکز با رد ادعای شهرداری مبنی بر اینکه سازمان آب و برق مخالف وصل برق پارک بانوان ملی است، اظهار کرد: پارک بانوان در بستر وجود دارد اما مخالفت ما به این دلیل است که شهرداری حاضر نیست با سازمان آب و برق قراردادی جهت استفاده از پارک قرارداد ببندد.
وی افزود: اراضی که در ساحل رودخانه قرار دارند دولتی هستند و اسناد آن‌ها به نام وزارت نیرو است و ما سند تک برگ آن را نیز دریافت کردیم.
مدیر امور آب منطقه مرکز با بیان اینکه شهرداری باید با ما قرارداد اجاره‌ای طولانی مدت ببندد،گفت: اجاره پارک مبلغی بسیار ناچیز است اما شهرداری حاضر به پرداخت نیست، تنها این پارک نیست که این وضعیت را دارد بلکه بسیاری از پارکهای ساحلی این شرایط را دارند.
وی بیان کرد: ما به دنبال پول نیستیم بلکه می‌خواهیم یک کار قانونی انجام دهیم چرا که دستگاه‌های نظارتی از اینکه اراضی سازمان آب و برق تصرف شده و هیچ اقدامی انجام‌نشده، اشکال گرفته است.
ایزدیار با بیان اینکه جهت استفاده از مکانهایی که انتفاع عمومی دارند استقبال می‌کنیم، عنوان کرد: برخی از افراد در این منطقه مالک هستند و سند ملکی هم دارند اما برای احراز مالکیت خود باید به ما مراجعه کنند.
وی افزود: شهرداری باید مراحل قانونی را طی کند تا بتوانیم برق پارک را در اختیار آن قرار دهیم چرا که اداره برق قطعاً برای دادن انشعاب برق از ما استعلام خواهد گرفت.
ایزدیار با بیان اینکه شهرداری مدعی مالکیت زمین پارک است، گفت: در سازمان آب و برق کمیسیونی داریم متشکل از چند نفر فنی و حقوقی که شهرداری باید با حضور در این کمیسیون این ادعا را ثابت کند.
شهرداران مناطق مناصب خود را رها کنند
الهه موالی زاده مدیر کل امور بانوان استانداری سابق که سابقه شهردار بودن یکی از مناطق اهواز را نیز دارد، می‌گوید: پیش از هر چیزی مسوولان باید از زنان و دختران استان عذرخواهی کنند چرا که در همه شهرهای بزرگ وکوچک کشور بانوان از یک یا چند پارک بانوان بهره‌مند هستند اما زنان و دختران خوزستانی از داشتن حداقل مکان امنی به نام پارک بانوان محروم هستند.
وی افزود: در مذاکراتی که در دوران مدیرکلی بانوان با شهرداری اهواز داشتیم ابتدا با تاسیس پارک ویژه بانوان موافقت و کلنگ آن هم زده شد سپس باتوجه به اشراف منازل استانداری بر پارک مقرر گردید دیوار آن ضلع بلندتر شود و برای ایجاد فضاهای ورزشی سوله و وسایل ورزشی نیز تهیه شد اما بعد از گذشت چند سال هنوز هم مورد استفاده قرار نگرفته است.
مدیر کل امور بانوان استانداری سابق در رابطه با عدم بهره‌برداری از پارک بانوان ملی راه، گفت: در مورد این پارک حریم رودخانه را بهانه می‌کنند و برق آن را وصل نمی‌کنند در حالی که ساختمان‌های زیادی در مجاورت این پارک در حال احداث هستند.
موالی زاده با طرح این سوال از شهرداران منطقه سه و چهار شهرداری اهواز مبنی بر اینکه دلیل بی‌تفاوتی به پروژه‌های شهری ورها کردن آن‌ها چیست؟، بیان کرد: اگر شهرداران از عهده حل این معضلات بر نمی‌آیند میز و صندلی‌های مدیریت را رها کرده و اجازه دهند افراد توانمندتر آن را تصاحب کنند و از مشاوره افراد متخصص و توانمند را نیز بهره ببرند.
وی عنوان کرد: برخی از مسوولان شهرداری معتقد هستند از پارکهای بانوان، خانواده‌ها نیز استفاده کنند یعنی ساعاتی مختص بانوان و ساعاتی را به خانواده‌ها اختصاص دهند در حالی که فضای تفریحی به اندازه کافی برای خانواده‌ها در شهر وجود دارد.
موالی زاده افزود: بدون استفاده ماندن این این فضاها در شهری که هیچ‌گونه امکانات تفریحی ندارد فقط ناتوانی و بی‌تفاوتی مسوولان را در ذهن متبادر می‌سازد، مگر می‌شود که شش سال از کلنگ‌زنی بگذرد و طرح همچنان ابتر بماند.
وی گفت: ویژگی مسوولان خوزستانی این است که هیچ سهمی برای زنان در هیچ مکانی قائل نیستند پارک بانوان هم بافشار و پیگیریها ی بانوانی شروع شد که در ادامه راه نبودند.
موالی زاده با بیان اینکه زندگی‌های آپارتمانی مشکلات جدی برای سلامت جسمی و کمبود ویتامین‌های اساسی برای خانم‌ها به ویژه خانم‌های خانه‌دار ایجاد کرده است، عنوان کرد: همه می‌دانیم که محیط‌های باز گاهی برای حضور مستقل زنان با مشکلاتی همراه است که طلیعه طرح پارکهای ویژه بانوان برای احساس امنیت زنان بوده است.
وی افزود: احداث پارک بانوان این فرصت را به زنان می‌دهد که بدون دغدغه و مزاحمت بتوانند از این محیط باز استفاده کنند.
به گزارش خبرگزاری فارس، بر اساس نظرسنجی‌ها بیشتر استفاده کنندگان از این پارکها زنان خانه‌دار و دختران جوان هستند که ارائه خدمات فرهنگی، آموزشی، هنری دراین پارکها می‌تواند سهم بسزایی درغنی کردن اوقات فراغت آن‌ها بگذارد
از طرفی وجود جامعه پرنشاط و سالم ارتباط تنگاتنگی با سلامت فکری و بهداشت روانی بانوان دارد اما بر خلاف انتظار مدیریت شهری به ویژه در کلانشهر اهواز اراده‌ای برای فراهم کردن زیرساخت‌های لازم و تفریحات مخصوص بانوان ندارد و زمینه‌های تفریح‌های زنانه سالم در جامعه بسیار کم است.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: پارک بانوان اهواز تعطیلی پارک بانوان افتتاح پارک بانوان پارک ویژه بانوان ویژه بانوان سازمان آب و برق شهرداری اهواز پارک بانوان خانواده ها موالی زاده راه اندازی برق پارک پارک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۴۵۱۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قرار است در پارکهای تهران هتل بِروید یا چرخه رانت‌خواری بچرخد؟/ «شهرداری همان هتل نیمه‌کاره را بسازد، چرا می‌خواهد هتل جدید بسازد؟»
ایرن مهرگان: مدت‌ها پیش از اعلام رسمی ساخت مسجد در بوستان قیطریه، شهرداری زاکانی از ساخت ۴ هتل در پارکهای شهر تهران خبر داده بود. تا اینکه هفته گذشته مدیر عامل سازمان سرمایه‌گذاری و مشارکت‌های مردمی شهرداری تهران در نشستی خبری جزییات تازه‌ای از ساخت ۴ هتل در بوستان‌های تهران را اعلام کرد. نوید خاصه‌باف اعلام کرد ۶ هتل به عنوان پروژه‌های کلان در شهر تهران، در حال مطالعه است که ۴ هتل از این مجموعه در فضاهای سبز در مناطق ۱۳، ۲۲ و ۴ ساخته می‌شود.
در همین خصوص عباس محمدی، کارشناس محیط زیست درباره این اقدام شهرداری نظر متفاوتی دارد. او می‌گوید سخنان مدیران شهرداری مزدورانه است و ادامه می‌دهد: «اگر درخت فضای سبز و پارک جنگلی از بین هم برود در هر صورت نباید کاربری‌اش عوض شود و باید دوباره درخت‌هایش کاشته شود، یا نهایتاً اگر مثلاً به دلیل تغییرات اقلیمی که به وجود آمده، درخت‌هایی مثل کاج یا اقاقیا با این اقلیم سازگار نیستند، باید گونه‌های بومی ایران در آن کاشته شود.»
محمدی می‌گوید: «چنین اقداماتی جز این که فکر ما را ببرد به سمت این که شاید نوعی پول شویی در کار است نتیجه دیگری ندارد؛ یعنی پول‌هایی که سرگردان‌اند و منابعی در بانک‌ها که منشا فسادهای بزرگ هستند، باید به نحوی چرخ بخورند و بعد به اموال خصوصی تبدیل شوند. ساختن این تعداد هتل، برج، مجتمع و حتی جاده، خیابان و اتوبان و ... لازم نیست و توجیه می‌کند که این چرخه، چرخه فساد، اختلاس و رانت‌خواری است و اگر نه در حال حاضر نیاز به مسکن تا این اندازه وجود ندارد.»
مشروح این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:
توضیحات مدیرعامل سازمان سرمایه‌گذاری شهرداری درباره ساخت هتل در بوستان‌های تهران را چطور ارزیابی می‌کنید؟
مصاحبه‌ای که آقای خاصه‌باف، مدیرعامل سازمان سرمایه‌گذاری شهرداری، انجام داده است از چند جنبه قابل نقد است. بسیار غمانگیز است که ما چنین مدیرانی داریم. اولاً که در آن مصاحبه نوعی تناقض‌گویی مزورانه وجود دارد، در قسمتی که می‌گوید:«در پارکهای جنگلی فضای سبز وجود ندارد.» در فضای سبز چه درخت باشد یا نه، عرصه یا پهنه‌ای است که برای این کار در نظر گرفته شده است. به همین دلیل می‌گویم این گفته‌ها مزورانه است. ایشان در ادامه می‌گوید، که چند وقتی است درخت‌های این پارکهای جنگلی خشک شده و ما می‌خواهیم در جاهایی که خشک شده هتل بسازیم. جالب است که بدانیم، اولاً این پارکهای جنگلی مثل لویزان و چیتگرو... را سازمان جنگل‌ها و مراتع احداث کرده بود که حریم‌های شهر بودند و قرار بود حد ومرز گسترش حدی شهر را تعیین کنند، که شهر از این محیط‌ها فراتر نرود و قابل مدیریت باشد، نه این که برویم آن طرف این پارکهای جنگلی بسازیم و حالا در دل آن‌ها هم ساختمان بسازیم و این یعنی این افراد تمام حریم‌ها را شکانده‌اند.
چرا مزدورانه؟
این که می‌گویم مزورانه است به این دلیل است که ایشان و شهرداری قاعدتا می‌دانند که اگر درخت فضای سبز و پارک جنگلی از بین هم برود در هر صورت نباید کاربری‌اش عوض شود و باید دوباره درخت‌هایش کاشته شود، یا نهایتاً اگر مثلاً به دلیل تغییرات اقلیمی که به وجود آمده، درخت‌هایی مثل کاج یا اقاقیا با این اقلیم سازگار نیستند، باید گونه‌های بومی ایران در آن کاشته شود، اما آن‌ها می‌گویند که چون درختان خشک شده، ما در آن‌جا ساختمان می‌سازیم.
ارزیابی شما درباره اینکه بخش خصوصی قرار است اجرای چنین پروژه‌هایی را برعهده بگیرد، چیست؟ خصوصا که وظیفه و مسئولیت حفاظت از منابع عمومی و اموال شهروندان برعهده نهادی مثل شهرداری است.
ما همه می‌دانیم که بخش خصوصی در ایران، از نظر ساختاری بخش ضعیف و فاسدی است و وابسته به محافل خاصی است که از رانت‌هایی برخوردارند. قشربخش خصوصی، بسیارکوتاه مدت است و می‌خواهد هر گونه سرمایه‌گذاری را خیلی سریع به سود تبدیل و بعد از کشور خارج کند. ما این داستان را دیده‌ایم و متاسفانه روزبه‌روز هم در حال تقویت شدن، است. منابع بانکی که پول‌های مردم است، از طریق بانک‌ها که خودشان منشاء فساد هستند، در اختیار به اصطلاح بخش خصوصی قرار می‌گیرد و بعد آن‌ها با زمین مجانی که شهرداری از اموال مردم به آن‌ها می‌دهد و پول مجانی که اموال بانکی است که در واقع عملاً مفت به دستشان می‌رسد، هتل می‌سازند و صاحبش می‌شوند. سوال از شهردار و آقای خاصه‌باف می‌تواند این باشد که شما چطور به خودتان اجازه می‌دهید که اموال عمومی را در اختیار چنین افرادی قرار دهید؟ فردا بچه‌های شما وبچه‌های ما و حتی خودمان اگر بخواهیم ورزش کنیم یا در پارکی قدم بزنیم، چگونه می‌توانیم ورزش کنیم؟ بچه‌ها چگونه می‌توانند اوقات فراغتشان را بگذارنند؟ هوا در داخل شهر چگونه می‌خواهد جریان پیدا کند که ما بتوانیم نفس بکشیم؟ بدون رودربایستی تمام این سوال‌ها نشان می‌دهد، نوعی بی‌لیاقتی عمیق و ژرف در شهرداری ما وجود دارد.
اساسا چرا و چطور مدیریت پارکهای جنگلی بجای سازمان جنگل‌ها به شهرداری سپرده شده است؟
چون سازمان جنگل‌ها و مراتع نتوانسته صلاحیت، لیاقت و کفایت نگهداری پارکهای جنگلی و مثلاً دامنه‌های کوهستانی شمال تهران را داشته باشد و آن را به شهرداری داده است. شهرداری و آقای خاصه باف جان کلامشان این است که ما نتوانستیم ازپارک‌های جنگلی نگه داری کنیم و درخت‌هایش خشک شده است و حالا می‌خواهیم بدهیم بخش خصوصی که آن‌جا هتل بسازند. اصلاً قضیه واقعاً غمانگیز و تراژیک است که چرخه بی‌کفایتی کار را به جایی کشانده که می‌گویند سرمایه ملی را بخوریم. هر کاسب جزئی و هر آدم عادی تمام تلاشش در طول عمرش این است که سرمایه‌اش را حفظ کند و از قِبَل سود ناشی از سرمایه زندگی کند، این سرمایه می‌تواند حقوق بازنشستگی، مغازه یا باغ باشد، او اصل سرمایه‌اش را نمی‌فروشد، اما آقایان دارند اصل سرمایه شهر را می‌فروشند. طبیعی است که وقتی دلسوزی نباشد و اموال خودشان هم نباشد، با کمال بی‌انصافی آن را بفروشند.
و سوال اساسی و اصلی اینکه آیا واقعا موضوع و معضل گردشگری در ایران با هتل‌سازی حل می‌شود؟
ما در حال حاضر در گردشگری با ناترازی رو به رو هستیم؛ یعنی ارزی که از طریق گردشگری از ایران خارج می شود، خیلی بیشتر از ارزی است که از گردشگر ورودی جذب مملکت می‌شود. خیلی بدیهی و واضح است که اگر ما گردشگری که بیاید در ایران پول خرج کند، نداریم برای این است که سیستم بانکیمان قفل است، credit card در ایران کار نمی‌کند، ما از FATF خارج شده‌ایم یا به آن نپیوسته‌ایم، سیسستم‌های بانکی نمی‌توانند با ایران کار کنند، شرایطی ایجاد کرده‌ایم که به درست یا غلط در سطح جهان، ایران به عنوان کشوری ناامن شناخته شده و اساسا گردشگران پول خرج کن ایران نمی‌آیند. آیا اولویت با این است که آن مشکلات حل شود یا این که هتل بسازیم؟ نهایتا اگر بر فرض این هتل‌ها به ضریب اشتغال یا اشغال مناسب هم برسد ( که بسیاریشان نرسیده‌اند) از طریق نوعی گردشگری داخلی است و از این جیب به آن جیب خواهد شد؛ یعنی مثلا نهایتا افراد ایرانی به این هتل‌ها می‌روند و پولی خرج می‌کنند و هتلی می‌گیرند و درآمدزایی که انتظار می‌رود از خارج کشور وارد شود، اساسا با این شرایط تامین نمی‌شود. بنابراین من بسیار بعید می‌دانم که یک خارجی بخواهد به ایران بیاید و برای هتل سرمایه گذاری واقعی کند، آن‌هم با شرایطی که کشور ما دارد. بنابراین نقطه ابهام شدیدی وجود دارد و به نظر من تزویر در کار است و این حرف‌ها فقط توجیه است.
شهرداری تهران اعلام کرده که ۶ هزار و ۴۰۰ میلیار تومان سرمایه خارجی برای ساخت هتل جذب شده است، این موضوع را به سود تهران می‌دانید؟
اولاً که باید توضیح دهید در شرایطی که به قول خودتان تحریم‌های کمرشکن داریم و هیچ نظام بانکی سالمی با خارج از ایران ارتباط ندارد، چگونه این رقم درشت توسط یک سرمایه گذار خارجی وارد کشور شده است؟ و بعد چرا یک سرمایه گذار خارجی نمی‌آید در طرح‌هایی مثل کارخانه، تولیدی ماشین آلات و ... سرمایه گذاری کند و می‌آید در هتل‌سازی یعنی بساز و بفروشی سرمایه‌گذاری می‌کند؟ من مطمئنم که داستان سرمایه گذار خارجی جعلی است، مگر این که توضیح دهند. افرادی از داخل کشور در خارج حساب‌های بانکی و شرکت‌های صوری دارند و منابع ارزی کشور را به نحوی خارج می‌کنند و بعد برای شست‌وشوی این منابع دوباره از طریق دیگری به عنوان سرمایه گذار خارجی در یک زمین مجانی آن هم در بهترین نقاط تهران در پارکهای جنگلی و... این پول‌ها را شست‌وشو می‌دهند و وارد کشور می‌کنند، آن هم اگر بکنند. در هر صورت لازم است که شهرداری به عنوان یک نهاد عمومی که باید پاسخ‌گوی مردم باشد اسناد این سرمایه‌گذاری خارجی را ارائه دهد، که ببینیم این پول اصلا از چه کانالی وارد ایران شده و منشائش کجاست و کدام شرکت در خارج از کشور و کدام کشور و با چه شرایطی آمده و می‌خواهد در ایران روی هتل سرمایه گذاری کند؟
و صحبت آخر؟
نکته آخر این است که اساساً چرا باید در تهران آن هم در نقاطی که همین حالا با مشکلات آب و رساندن امداد در شرایط اضطراری رو به رو هستند، تا این اندازه ساحتمان‌سازی شود؟ در حال حاضر، بدون اغراق در تهران صدها برج یا مجتمع وجود دارد که خالی یا نیمه خالی هستند. شما در غرب تهران، جنوب تهران، نزدیک فرودگاه امام، شهرک‌های مختلف، شرق تهران، پردیس و... مجتمع‌هایی که غالباً خالی هستند یا به ظرفیت کافی نرسیده‌اند ودر واقع به شهرهای ارواح بدل شدهاند را می‌بینید، پس چرا باز هم بر ساختمان‌سازی، به اسم هتل یا هرچیز دیگری سرمایه گذاری می‌شود؟
چنین اقداماتی جز این که فکر ما را ببرد به سمت این که شاید نوعی پول شویی در کار است نتیجه دیگری ندارد؛ یعنی پول‌هایی که سرگردان‌اند و منابعی در بانک‌ها که منشا فسادهای بزرگ هستند، باید به نحوی چرخ بخورند و بعد به اموال خصوصی تبدیل شوند. ساختن این تعداد هتل، برج، مجتمع و حتی جاده، خیابان و اتوبان و ... لازم نیست و توجیه می‌کند که این چرخه، چرخه فساد، اختلاس و رانت‌خواری است و اگر نه در حال حاضر نیاز به مسکن تا این اندازه وجود ندارد. تعداد واحدهای مسکونی، در کل ایران بیشتر از تعداد خانوارهاست. حتی اگر در تهران این‌طور نباشد راه حل این ساخت وسازها نیست و اگرقرار بود که آن‌هایی که خانه ندارند صاحب خانه شوند تعداد زیادی برج خالی نمی‌ماند. از زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد تا به حال هزاران واحد مسکونی نیمه کاره مانده و جالب است که آقای خاصه باف در مصاحبه‌اش بیان می‌کند که ما هتلی داریم که نیمه کاره مانده و منتظر سرمایه‌گذاری مردم هستیم، پس شما که هتلی را نتوانسته‌اید تمام کنید و نیمه کاره مانده، چرا می‌خواهید هتل دیگری بسازید؟ پس چرخه فساد وجود دارد و پول‌ها قرار است شسته شود و تبدیل به ساختمان شود.
۴۷۴۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901570
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت